കുറച്ചൂടെ നേരത്തേ ആവായിരുന്നു...ലെ?

ടൂർണമെന്റിന്  നാലുദിവസം മുൻപ് കാലുളുക്കിയ ഫുട്ബോൾ താരത്തിനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?? ദേ .. എന്റെകൂടെ ഇരിപ്പുണ്ട്. ആ അവതാരം മറ്റാരുമല്ല. വോ മേരാ കെട്ട്യോൻ ഹേ..!

സന്തോഷ്‌ ട്രോഫിയൊന്നുമല്ല കേട്ടോ. അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തും ഉള്ള പയ്യന്മാരുടെ ഫുട്ബോൾ  ടീമുകൾ തമ്മിലുള്ള സൌഹൃദമത്സരമാണ്. ഇതിലേതോ ഒരു ടീമിന്റെ ക്യാപ്റ്റൻ ആണെന്ന് കേട്ടു. ഈ എട്ടാം ക്ലാസ്സിലൊക്കെ പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളുടെ ടീമിന്റെ ആകാനാ സാധ്യത. അങ്ങനേം ഒരു ടീമുള്ളതായി കേട്ടിരുന്നു.

ഞാൻ കാണാതെ എന്‍റെ ബ്ലോഗ്‌' അങ്ങേരു ഫോണിൽ വായിക്കാറുണ്ടെന്നു അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു പറയുവാ; ഇത് കാണുന്നതോടെ ഒന്നുകിൽ എന്റെ പണി തീരും അല്ലെങ്കിൽ ബ്ലോഗ്ഗിന്റെ പണി തീരും. കായികതാരം ഇതൊക്കെ ഒരു സ്പോർട്സ്മാൻ സ്പിരിറ്റോടെ കാണും എന്ന ധൈര്യത്തിൽ ബാക്കികൂടി നിങ്ങള്‍ കേട്ടാലും..

കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ വാലെന്റൈന്സ് ഡേയുടെ തലേന്ന് രാവിലെയാണ് ബൂട്ടിട്ട കാൽ മടക്കിച്ചവിട്ടി എന്റെ പ്രിയതമൻ വികലാംഗനായത്. അന്ന് വൈകിട്ട് മഞ്ഞക്കളർ മരുന്ന് കൊണ്ട് ഭംഗി കൂട്ടിയ കാലിലെ കെട്ടിന്റെ ചിത്രം വാട്ട്‌സ്സപ് ചെയ്തു തരുകയും ചെയ്തു.. രാത്രി ഞൊണ്ടി  വന്നപ്പോഴാണ് സംഗതി കാര്യത്തിലാണെന്ന് എനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നത്. ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ വൈദ്യരെ കാണിച്ചെന്നു ഉത്തരം. വൈദ്യരെങ്കിൽ വൈദ്യര്. അങ്ങനെ 90 വയസ്സായ അപ്പൂപ്പനെ പോലെ കഷായവും അരിഷ്ടവും ഒക്കെയായി മൂപ്പർ ബെഡ്റൂമിൽ അഡ്മിറ്റായി.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ കാൽവേദന  എങ്ങനെയുണ്ടെന്നു വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. പരീക്ഷക്ക്‌ പഠിക്കാൻ ഞാൻ  ലോങ്ങ്‌ ലീവിൽ സ്വന്തം വീട്ടിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടും കാലൊടിഞ്ഞ കുരുവിക്ക് വീട്ടില് പോകേണ്ട അത്യാവശ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ടും ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചായിരുന്നില്ല.

കൊലപാതകം, ദേഹോപദ്രവം, പീഡനം തുടങ്ങിയവയെ കുറിച്ച് കുലങ്കഷമായി (?) പഠിച്ചു പ്രണയദിനത്തിൽ ഫോറെന്സിക്ക്  മെഡിസിൻ പരീക്ഷ എഴുതാൻ പോകുന്ന എനിക്ക് കിട്ടിയ നിർദേശം ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പിൽ നില്ക്കാൻ. കാത്തു നിന്നു..ദോഷം പറയരുതല്ലോ..ഉളുക്കിയ കാലിന്റെ അത്രേം നീളമുള്ള തണ്ടിന്റെ മുകളിൽ രണ്ടു ചുവന്ന റോസ് കൊണ്ട് വന്നു തന്നു .വയ്യാത്ത കാലും വെച്ച് രാവിലെ പോയി വാങ്ങിയത്..പഠിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ  എന്താ...നമ്മൾ ഹാപ്പി..

തിയറി പരീക്ഷകൾ കഴിഞ്ഞു കാലു വേദനിക്കുന്ന താരത്തെ നോക്കാൻ അന്ന് രാത്രി ഡ്യൂട്ടിക്ക് കേറുകേം ചെയ്തു. ഞൊണ്ടൽ അത്യാവശ്യം സ്ട്രോങ്ങ്‌ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് അദേഹത്തിന്റെ ഉമ്മയും, ഒന്ന്  പനിച്ചാൽ നാല് ഡോക്ടറെ കാണിക്കുന്ന എന്റെ ഉപ്പയും ഉമ്മയും പറഞ്ഞിട്ടും 'മേരാ  വൈദ്യർ  മഹാൻ' എന്നും  പറഞ്ഞു ഒറ്റക്കാലിൽ ഒറ്റ നില്പ്പ് ! എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ ആകട്ടെ എന്ന് ഞാനും...കുഴമ്പ് തേപ്പ്, ചൂട് പിടിത്തം..റൂമിന് ഒരു മാതിരി പ്രസവിച്ചു കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ ഗന്ധം..വേദന ഒട്ടു കുറയുന്നുമില്ല...

എന്തിനു പറയുന്നു..2 ആഴ്ച, പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ ഏന്തി വലിഞ്ഞു നടന്നു..പിന്നെ അവസാനം ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു,"നമുക്ക് ഡോക്ടറെ കാണാം!" എക്സ് റേ എടുത്തു. ഡോക്ടറോട് വൈദ്യരെ കുറിച്ച് മിണ്ടരുതെന്ന് അവിടെ രോഗികളെ വിളിക്കാൻ നില്ക്കുന്ന ഇത്തയുടെ ഉപദേശം കേട്ട്  'ആഴ്ചകളോളം  ഉളുക്കിന്റെ വേദന സിമ്പിൾ ആയി സഹിക്കാൻ എനിക്കാകും..ഞാനേ...ക്ഷത്രിയരക്തമാ' എന്ന ഭാവത്തിൽ ഒരു ചികിത്സയും 'തേടാത്ത ' നിഷ്കളങ്കൻ രോഗവിവരങ്ങൾ മൊഴിഞ്ഞു.

വിവരമുള്ള വല്ല ആയുർവേദഡോക്ടറെയും കാണിക്കാതെ കണ്ണിൽ കണ്ട വൈദ്യരെ പോയി കണ്ടതിന്റെ ശുണ്ഠി കുറച്ചു എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു. ശാസ്ത്രീയമായ അടിത്തറ ഇല്ലാതെ ഉളുക്കിയ ഭാഗം വലിച്ചും നീട്ടിയും ഉഴിയിച്ചതാകാം ഏകദേശം ഒരു മാസമായിട്ടും വേദന മാറാതെ നില്ക്കാനുള്ള കാരണം .ഉഴിച്ചിലും കെട്ടലും  ഒക്കെ കഴിഞ്ഞാണ് ഞാനും ഞങ്ങളുടെ വീട്ടുകാരും ഇത് കാണുന്നത് തന്നെ. അവിടെ കൊടുത്ത കാശ് എനിക്ക് തന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ വല്ല ഡയറിമിൽക്കും വാങ്ങി തിന്നേനെ !

ഒരു മാസമാകുന്നു. ഡോക്ടറെ കണ്ടശേഷം വേദന കുറച്ചു കുറഞ്ഞു. മാറിയിട്ടില്ല.അന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് ' navicular bone contusion' ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്നാണ്. കോശങ്ങളിലെ മുറിവ് കാരണം എല്ലിനു സമീപം അല്പം രക്തം കിനിഞ്ഞിറങ്ങി കാണണം(പുറത്തു മുറിവ് ഉണ്ടാകാതെ തന്നെ). ആദ്യമേ ശരിയായ ചികിത്സ കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടാകാം ഇത്രയും സമയം എടുക്കുന്നത്. നീരും ഉണ്ട്..ഒക്കെ 'സ്വാഭാവികം'..വേദന സഹിക്കുന്നതു കാണുമ്പോൾ പാവം തോന്നുന്നു..പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യല്ല..വൈദ്യരുടെ സ്വന്തം മുത്തിന്റെ കാലിൽ നല്ല വീക്കം ഉണ്ട്. നാളെ പിടികൂടി ഒന്ന് കൂടി ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം.

------------------------------------------------------- (())-------------------------------------------------------

ഇന്ന്  ഡോക്ടറെ കാണിച്ചപ്പോഴാണ്‌ അല്പമെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടിയത്.ആയുർവ്വേദം, യുനാനി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു വരുന്നവരോടോന്നും യോഗ്യത ചോദിക്കാനും ആളില്ല,  പണി കിട്ടിയവരൊന്നും മിണ്ടുകയും ഇല്ല.എന്തിനു പറയുന്നു മേരാ അപ്നാ മഹാൻ  പോലും ചുപ്പ്ചാപ്. ഇരട്ടപ്പണി  കിട്ടിയപ്പോ ഒരു പൊട്ടൻചിരി ചിരിച്ചു ആൾ പറഞ്ഞ ഡയലോഗ്  ദേ ഇങ്ങനെ:

''നമുക്ക് കുറച്ചു നേരത്തെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കായിരുന്നു അല്ലെ''

നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിലും ഉണ്ട് ഒരുപാട് പേര്‍. അസുഖം വന്നാല്‍ നിസാരമായി കരുതുന്നവര്‍. എന്നിട്ട് ആരുടെയെങ്കിലും ഉപദേശം കേട്ടു സ്വയം ചികിത്സയും നടത്തും അല്ലെങ്കിൽ ചികിത്സിക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യത ഉണ്ടോ എന്ന് പോലും വ്യകതമല്ലാത്ത മേൽ പറഞ്ഞ തരം ചികിത്സകർക്ക് തല വെക്കും.

അസുഖം വന്നാല്‍ മുന്‍പ് ഡോക്ടര്‍ വീട്ടിലെ മറ്റാര്‍ക്കെങ്കിലും കുറിച്ച് കൊടുത്ത മരുന്നിന്‍റെ ബാക്കി എടുത്തു കഴിക്കുന്നതും അപൂർവമല്ല. ഇതൊരു വലിയ അപകടമാണ്. ഓരോ അസുഖത്തിനും സമയവും സന്ദര്‍ഭവും ഉണ്ട്. രോഗികളുടെ ശാരീരികക്ഷമതയും  പ്രായവും നോക്കിയാണ് ഡോക്ടര്‍ മരുന്നിനെഴുതുക. അസുഖം ഒന്നാണെങ്കിലും അതിന്‍റെ സാഹചര്യം വേറെവേറെ ആയിരിക്കും.

സ്വയം പീഡനത്തിനു ശരീരത്തെ വിധേയമാക്കാതെ നല്ലൊരു ഡോക്ടറെ കാണിക്കുകയാണ് രോഗികള്‍ ആദ്യം ചെയ്യേണ്ടതു. ഒരു അസുഖത്തിന് ഡോക്ടര്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ച മരുന്ന് ആ അസുഖം കഴിഞ്ഞാല്‍ നശിപ്പിക്കണം. ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞ പ്രകാരം മരുന്ന് കൃത്യമായി കഴിക്കുകയും വേണം. അസുഖം വന്നാല്‍ 'അത് ദൈവം മാറ്റിക്കോളും' എന്ന് പറഞ്ഞു രോഗത്തിന്റെ അളവു കൂട്ടാതെ ഒരു ഡോക്ടറെ കാണിക്കുക. നിങ്ങൾക്ക് അസുഖം തന്ന ദൈവം തന്നെയാണ് ഈ ഡോക്ടര്‍മാരെയും സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത്.

തീരെ ചെറിയൊരു പനി മുതല്‍ മാരകമായ ക്യാന്‍സര്‍ വരെ ഗുരുതരമാണ്. ഒരസുഖവും നിസാരമല്ലാത്തത് പോലെ സാരവുമല്ല. കൃത്യ സമയത്ത് വിദഗ്ധ പരിചരണം (Treatment) ലഭിച്ചാല്‍ രോഗിക്ക് കൂടുതല്‍ ആശ്വാസം കിട്ടും. ദൈവാനുഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കില്‍ ജീവനും കിട്ടും. അല്ലെങ്കില്‍ സ്വാഹ! 

ചെറിയ അസുഖങ്ങൾക്ക് മരുന്ന് വീട്ടിൽ സൂക്ഷിക്കണം എന്നത് നേര്. അതിൽ ഈ പറഞ്ഞ ഉളുക്കും ചതവും ചെറിയ പനിയും ചുമയും എല്ലാം പെടും. അത് ഉപയോഗിക്കാൻ ഉള്ള സമയപരിധി അല്പം സാമാന്യബുദ്ധിയോടെ തന്നെ നിർണയിക്കണം .TB വന്നു നാല് ആഴ്ച കഴിഞ്ഞും കോറെക്സും പാരസെട്ടമോളും കഴിച്ചു ഇരുന്നാൽ ആൾ ബാക്കിയുണ്ടാകില്ല..

ക്ലൈമാക്സ് : ഈ പോസ്റ്റ്‌ എഴുതി കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടെ എന്റെ കഴുത്തുളുക്കി..രാവിലെ ഉറങ്ങി എണീറ്റപ്പോ കഴുത്ത് അനക്കാൻ വയ്യ..സാരല്ല..അല്ലെ?അടി പാർസൽ വരാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് കിട്ടുമ്പോ നേരെ ആയിക്കോളും...നിങ്ങൾ  പോയി കമന്റ്‌ ഇട്...ഞാൻ അങ്ങേരു വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കട്ടെ...